Rust na een hoogtepunt

Na de Dam tot Damloop stond er voor mij nog 1 belangrijke wedstrijd op het programma: De Singelloop Breda. Met de vorm die ik heb zou dit zeker een PR kunnen worden, maar het blijft natuurlijk een halve marathon, dus er kan nog steeds van alles fout gaan!

½ MARATHON BREDA

Ik merkte dat de mensen om mij heen mijn tijd wilden voorspellen, maar zelf was ik hier niet zo heel veel mee bezig. De vorm zat goed en ik wist dat ik hierdoor in staat was om minstens 1 minuut van mijn PR af te halen die op dat moment op 1:09.23 stond. Het weer leek goed te zijn, met een temperatuur rond de 16 graden. Er stond wel een redelijke wind, maar als ik een goed groepje kon vinden kon ik hierin misschien uit de wind lopen. Om 14.00 uur klonk het startschot en weg waren we. De eerste kilometers gingen verrassend makkelijk en ik was een beetje om mij heen aan het kijken bij wie ik in het groepje zat. Na een doorkomst van 15.35 op de 5 kilometer ben ik een klein beetje gaan versnellen, maar hierdoor kwam ik de rest van de wedstrijd alleen te lopen. De doorkomst op de markt van Breda was op precies 10 kilometer en tot mijn verbazing liep ik hier een PR van 31.08 terwijl het nog steeds redelijk comfortabel voelde. Al merkte ik wel dat dit tempo vasthouden moeilijk zou worden.

Het tweede gedeelte van de wedstrijd was toch al meer “overleven”, maar de kilometers bleven mooi rond de 3’10”. Het publiek de laatste kilometers wist mij zo te motiveren om alles te geven dat ik compleet verrast was toen ik de klok zag bij opkomst van de markt: “Zie ik nu goed dat daar 1’06 staat?” Met een laatste eindsprintje kwam ik de finish over in 1:06.27, wat een PR van bijna 3 minuten betekend. Een tijd waar ik eerlijk gezegd nog nooit over heb gedroomd…

EN NU? RUST!

Wat doe je het liefste als je vorm goed is? Deze natuurlijk doorpakken en er zo lang mogelijk van genieten… Echter is dit ook het gevaar, omdat je op dat moment het meest kwetsbaar bent voor blessures. Van te voren had ik met mijn trainer afgesproken dat we zeker 1,5 week rust houden, voor er weer een tempotraining gedaan zou worden. Een rustweek hield in dat ik eerst 2 dagen complete rust zou houden, om vervolgens om de dag een rustig duurloopje te doen. Aangezien ik de laatste weken elke dag trainde, is dat toch een omschakeling.

Maar ieder lichaam heeft dit nodig na veel lichamelijke inspanningen. Het periodiseren is daarom extreem belangrijk, zodat je op de juiste momenten in het jaar kan pieken en dus echt je rust pakt tussendoor. Je kunt tenslotte niet 52 weken per jaar goed zijn, dus af en toe een stapje terug is goed. Zorg er dus voor dat je dit minimaal 2x per jaar doet, om je lichaam deze rust te gunnen!